Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2021

ΜΠΙΖΖΖΖΖ (Ας μάθουμε το γράμμα Ζζ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) παρέα με ένα μπάμπουρα που κάνει όλο ΜΠΙΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ)


















































































Βιβλία λατρεμένα, ξεχωριστά που αποτελούν την καλύτερη αφορμή για ουσιαστικές συζητήσεις στην τάξη και μάς κάνουν όχι μόνο να νοιαστούμε για το τι συμβαίνει γύρω μας αλλά και μας εμπνέουν, μας γεμίζουν συναισθήματα που θέλουμε να τα εκφράσουμε… με κάθε τρόπο.


 Σε μια μικρή ενότητα όπου ασχολούμαστε με τα Δικαιώματα των Παιδιών με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων των Παιδιών, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Νοεμβρίου αγγίξαμε και το θέμα της Προσφυγιάς, του πολέμου, του αναγκαστικού ξεριζωμού από τον τόπο μας (αναδυόμενη ενότητα με την 15η Νοεμβρίου – ανακήρυξη του ψευδοκράτους).

Ανάμεσα σε διάφορα κείμενα επεξεργαστήκαμε και τα πιο κάτω βιβλία που είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ και προσεγγίζουν το δύσκολο θέμα της προσφυγιάς, το κάθε ένα με τον δικό του, ξεχωριστό, τρυφερό τρόπο.

  •  « Το φόρεμα της Σαβέλ» της Μαρίνας Μιχαηλίδου Καδή σε εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη των εκδόσεων Πάργα (Από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία – ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ παίζεται στο θέατρο Μασκαρίνι τελευταία παράσταση σήμερα –ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ) 



























  • « Η βαλίτσα» του Chris Naylor Ballesteros από τις εκδόσεις Διόπτρα


    ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ










 
  • «Το κουτί του Σιλάν» της Άλκηστης Χαλικιά σε εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη των εκόδεων Ίκαρος. 












  • « Παλμίρ» των Ζιλ Μπομ και Αμαντίν Πιου, των εκδόσεων Διάπλαση









  •  « ΜΠΙΖΖΖΖΖΖΖΖΖ» του Άγγελου Αγγέλου και της Έμης Σίνη, σε εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη, των εκδόσεων Ίκαρος Είδαμε το θέμα της προσφυγιάς και την αντιμετώπιση του ξένου, του διαφορετικού, του παράξενου από διάφορες οπτικές αλλά και το πώς βιώνει ο ίδιος, ο ξένος το «ταξίδι» του αυτό στον ξένο τόπο, μακριά από την πατρίδα του, μακριά από το σπίτι του, περιτριγυρισμένος από ξένους. 















Σε αυτή την ανάρτηση θα σταθώ στο καινούριο βιβλίο των εκδόσεων Ίκαρος, στο «Μπιζζζζζζζζζζ» και θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω λίγο το κλίμα της τάξης και το δικό μας ταξίδι μαζί του. 












Ευφάνταστη σύλληψη της ιδέας, πανέξυπνο, γεμάτο μα γεμάτο μηνύματα που βγαίνουν εντελώς αβίαστα… Σκηνικό που συμβαίνει σε πολλές τάξεις, αν όχι όλες. Ένα σκηνικό που το έζησα τόσες πολλές φορές μέσα στην τάξη και ως μαθήτρια και ως δασκάλα. 

 Τη μια είναι μια μέλισσα, την άλλη μια μύγα ή ζωύφιο, ένα πουλί… Και οι αντιδράσεις εκτός από τα «Αααααα» «Ουουουυυυυυυυ» «ΟΟΟΟΟΟΟοοοοοοοοοο» διαφορετικές, ανάλογα με το πώς το βλέπει η καθεμιά-ο καθένας. Έτσι συμβαίνει λοιπόν και στην τάξη του «Μπιζζζζζ» όπου… 


 «ΜΠΙΖΖΖΖ…
 -Μα, τώρα βρήκε να έρθει; 
-Από πού ξεφύτρωσε;
 -Βοήθεια, θα μας τσιμπήσει!
 Το μάθημα γεωγραφίας διακόπτεται από έναν απρόσμενο εισβολέα: ένα έντομο πετάει ξαφνικά μέσα στην τάξη, φέρνοντας τα πάνω κάτω! Ο ήχος των φτερών του, αποκαλύπτει τον σπάνιο, περαστικό επισκέπτη. Μα, τι κάνει ένας μπάμπουρας στην τάξη;» από το οπισθόφυλλο του βιβλίου. 




 Και πριν διαβάσουμε το βιβλίο, τι σύμπτωση (αλήθεια), μια μέλισσα στην τάξηηηηηη!!! «Αααααααα»» «Οοοοοοο» «Κυρία, κάτι πετά!» «Μια μέλισσα» « Θα μας τσιμπήσει!» Η πιο τέλεια αφόρμηση για το σημερινό μάθημα!!!!!!!! 








Τα παιδιά αφήνονται ελεύθερα να εκφραστούν και πραγματικά, μένω με το στόμα ανοιχτό με όλα αυτά που ακούω, από την άποψη ότι έχουν τόσα μα τόσα πολλά να πουν! Μιλάνε ασταμάτητα, χείμαρρος…κι εγώ στέκω να παρακολουθώ…και να σκέφτομαι πως ζω στην πραγματικότητα το «Μπιζζζζζ» σε όλο του το μεγαλείο. 















 Φόβος, ανησυχία, έκπληξη, ενθουσιασμός, αδιαφορία, συμπόνοια… 
« Μια μέλισσα! Ααααα….Φοβάμαι! Θέλω να φύγει» 
 «Ααααααα, μια μέλισσααααα!» 
 « Να κλείσουμε τα παράθυρα!» 
 «Να βγούμε από την τάξη» 
«Κρυφτείτε κάτω που τα θράνια»
 «Να πιάσουμε ένα σπρέι και να της πιτίσουμε» 
«Μα πού ε να βρούμε το σπρέι;»
 «Αντισηπτικό να της πιτίσουμε!»
 « Ναι, αλλά έτσι θα λείψει το μέλι…»
 «Είναι κρίμα» 
« Μα από πού μπήκε;» 
« Ίσως μυρίστηκε τα γλυκά μας και μπήκε μέσα» (μέρα του πικνικ οι βαλίτσες γεμάτες γλυκά) 
« Είναι επικίνδυνη. Κάτι πρέπει να κάνουμε…» 
« Κάτω που το τραπέζι κρυφτείτε…Έξω που την τάξη φκείτε… ΜΕΛΙΣΣΑΑΑΑΑ» 
« ΩΧ! ΟΧΙ» 
« Να καλέσουμε έναν εντομολόγο» 
« Αν μείνουμε εδώ και μας τσιμπήσει έναν έναν θα γίνουμε όλοι σαν γουρούνια, αν έχουμε καμιά αλλεργία» 
«Ίσως ήθελε να μας πει ένα ΄γεια» 
 «Ίσως ήθελε να κάνει μάθημα» 
«Ή να μας κάνει μάθημα»






































 Κι έπειτα, διαβάζοντας το ΜΜΠΙΖΖΖΖΖΖΖ, είδαμε κι άλλες αντιδράσεις, από κάποια άλλα παιδιά, σε κάποιο άλλα σχολείο, σε μια άλλη τάξη όπου ένας μπάμπουρας επισκέφθηκε την τάξη τους εντελώς απρόσμενα. Όπως τη δική μας τάξη, η μέλισσα. Και είδαμε πως οι αντιδράσεις μας, πάνω κάτω ίδιες με αυτών των παιδιών...








Το ΜΠΙΖΖΖΖΖΖ μας βοήθησε να αναθεωρήσουμε τις αρχικές μας αντιδράσεις και να δούμε με άλλο μάτι τη μέλισσα. Κι εδώ είναι που κρύβ ακόμη μια «μαγκιά» του βιβλίου. Ευαισθητοποιεί τον αναγνώστη για κάθε είδους και μορφή πλάσματος στη γη (στην προκειμένη, τα έντομα) ενώ παράλληλα μέσα από έναν αλληγορικό τρόπο, μας κάνει να νοιαστούμε και να συμπονέσουμε τον κάθε  και να τον αντιμετωπίζουμε με καλοσύνη, αγάπη, τρυφερότητα. Βοηθά να καλλιεργήσουμε την πιο σημαντική δεξιότητα, την ενσυναίσθηση. 



Κι ύστερα, ο μπάμπουρας απέκτησε φωνή και μας είπε τι συνάντησε στο ταξίδι του αυτό…αλλά μας μίλησε και για τον εαυτό του. Μιας και γίνεται διδασκαλία του γράμματος Ζζ, επιλέξαμε λέξεις που ξεκινούν με το γράμμα Ζζ ή το περιέχουν.























Κι εμείς, δίνοντας  του την ευκαιρία να μας μιλήσει για τον εαυτό του, δίνοντας σε  μας τους ίδιους την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε του είπαμε...

"Μπάμπουρα, καλωσήρθες στην τάξη μας. Τα παράθυρα της τάξης μας θα είναι πάντα ανοιχτά για να μας επισκέπτεσαι όποτε θέλεις."

" Μη φοβάσαι, δεν θα σε πειράξουμε! Θέλεις να παίξουμε μαζί στο διαλείμμα;"

"Συγνώμη που είπαμε ότι θα σε σκοτώσουμε. Τώρα σκεφτήκαμε ότι δεν θα θέλαμε να πεθάνεις. Σε αγαπάμε πολύ"

"Μπάμπουρα, θα κάνουμε ράπιτ τεστ σημερα. Θέλεις να μας κάνεις εσύ;"















 


















Σε κατοπινό στάδιο, διακειμενική σύγκριση των κειμένων. Τα κείμενα "συνομιλούν" κι εμείς αντιλαμβανόμαστε ακόμη καλύτερα κάποια πράγματα όχι μόνο σε σχέση με τον εαυτό μας αλλά και με τον κόσμο γύρω μας.
Και κάπως έτσι, μαθαίνουμε και βλέπουμε πέρα από τα γράμματα!