Στο Σχολείο κάθε μέρα, Γιορτή! Η γιορτή των Γραμμάτων!

 

Γιορτή των Γραμμάτων 

Στο 🏫 Σχολείο, Κάθε μέρα Γιορτή  !

"Αν γίνω ποτέ δάσκαλος θα ήθελα κι εγώ να είχα αυτή την έμπνευση να δείξω στο κάθε παιδί τον τέλειο τρόπο να δώσει αυτό που έχει μέσα του...για να βρει τον εαυτό του...(και) το αστέρι του." Από ένα μαθητή Ε'  τάξης  όταν του ζητήθηκε από τη δασκάλα του να περιγράψει τον ιδανικό δάσκαλο❤️ 

 

Στο μάθημα των Ελληνικών ( και στο πλαίσιο της Γιορτής των Γραμμάτων), τον τελευταίο καιρό προσπαθήσαμε να απαντήσουμε στο ερώτημα: «Ανάγνωση και Γραφή. Γιατί;». Ένα θέμα που αφορά άμεσα τα παιδιά της Α΄ τάξης μιας και όλα στην Α΄ τάξη, περιστρέφονται γύρω από  την απόκτηση του βασικού μηχανισμού της ανάγνωσης και της γραφής.

 

Πόσο σπουδαίο είναι στ΄αλήθεια να μάθουμε να διαβάζουμε και να γράφουμε!

Και το καταφέρνουμε, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.

 

Ακόμη πιο ΣΠΟΥΔΑΙΟ  όμως και πραγματικά ΣΠΟΥΔΑΙΟ είναι να «μάθουμε» να αγαπάμε να διαβάζουμε και να γράφουμε.

Το βιβλίο « Τα γράμματα φταίνε» της Δέσποινας Ηρακλέους με άγγιξε ως δασκάλα που διδάσκει πολλά χρόνια σε Α τάξη,  γιατί θίγει ακριβώς το θέμα αυτό που πιστεύω πρέπει να έχουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί ως πρωταρχική έγνοια, μέλημα, σκοπό. Να  μάθουμε ΟΛΑ τα παιδιά όχι απλά να διαβάζουν και να γράφουν αλλά να ΑΓΑΠΟΥΝ να διαβάζουν και να γράφουν. Να επιζητούν να διαβάζουν βιβλία, να γράφουν ιστορίες, να κάνουν δημιουργικές εργασίες, να επιζητούν να εκφράσουν το μέσα τους με κάθε τρόπο, ξεδιπλώνοντας το καθένα τα δικά του ξεχωριστά, ιδιαίτερα, ταλέντα και ικανότητες! 

Και το βιβλίο «Τα γράμματα φταίνε», προ(σ)καλεί τον κάθε εκπαιδευτικό να προβληματιστεί και να δώσει απάντηση στο ερώτημα…

«Πώς μπορεί να γίνει αυτό;» "Πώς μπορούμε άραγε να καλλιεργήσουμε θετική στάση απέναντι στην ανάγνωση και τη γραφή, στο σχολείο;"

Η δική μου απάντηση σε αυτό,  είναι -δεν θα βαρεθώ να το λέω- Βάζοντας το βιβλίο στην τάξη!(ένας από τους πολλούς τρόπους)

Αμέσως, όλα αποκτάνε ΝΟΗΜΑ! Βγάζουν ΝΟΗΜΑ ! ΓΙΑ ΟΛΑ, ΜΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ! Και ως δια μαγείας όλοι, μα όλοι οι στόχοι επιτυγχάνονται! Και μάλιστα, αυτοί, οι πιο σημαντικοί, που είναι δύσκολο να τους φτάσουμε, να τους αγγίξουμε…μόνο με το σχολικό εγχειρίδιο.

Γιατί το βιβλίο, είναι αυτό, που με αβίαστο και φυσικό τρόπο δίνει τον ΧΩΡΟ σε ΟΛΑ τα παιδιά να εκφραστούν, να δημιουργήσουν, να χαρούν, να πάρουν όλη αυτή την ικανοποίηση που δίνει η δημιουργία, τα κάνει να νοιαστούν, να ενσυναισθανθούν, να καλλιεργήσουν την κριτική τους σκέψη, να ευαισθητοποιηθούν, να ………… να…..  να......( συμπληρώστε εσείς) κι έτσι, να ΑΓΑΠΗΣΟΥΝ το σχολείο, τα γράμματα, τα βιβλία!

 

Επεξεργαστήκαμε πολλά και διάφορα υπέροχα βιβλία στην τάξη, αλλά και διάφορα άλλα κειμενικά είδη και πήραμε ένα σωρό, διαφορετικές απαντήσεις.

 

Το βιβλίο «Τα γράμματα φταίνε» μας έδωσε κι αυτό τη δική του απάντηση στο ερώτημά μας.

 « Γιατί να μάθουμε ανάγνωση και γραφή;»  …για να μπορέσουμε να εκφράζουμε το μέσα μας, να το μοιραζόμαστε, και ίσως να εμπνεύσουμε άλλους, να τους δώσουμε ιδέες για να δημιουργήσουν κάτι δικό τους με αφορμή αυτό. Ή ακόμη και να το εξελίξουν…

 

Σε μια συνομιλία με το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ βιβλίο του Πήτερ Ρέυνολτς "Going Places" αλλά και το βιβλίο «Η δασκάλα με μισεί» της Σάντρας Ελευθερίου, μας προ(σ)καλούν να σκεφτόμαστε έξω από το κουτί και να είμαστε ο εαυτός μας.

Να ακολουθούμε και να προχωρούμε πέρα από τις οδηγίες . Η πιο μεγάλη μαγκιά και η πιο μεγάλη χαρά όταν το συναντώ στην τάξη. Να δίνω κάποιες «οδηγίες» -ιδέες κι αυτές να μεταμορφώνονται και να εξελίσσονται και να ξεπερνάνε κατά πολύ τις δικές μου!

Μερικές φορές, το να εκτρέπεσαι από τον κανόνα είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι, όχι μόνο εσύ, αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος, για να εμπνευστεί… Ίσως εσύ είσαι αυτός που θα ανοίξει τα καινούρια μονοπάτια.

 

Έτσι, όταν ο Παναγιώτης μοιράστηκε μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης τις ιστορίες του και τα βοήθησε να ξεχάσουν τον φόβο τους , τα παιδιά θέλησαν να του εκφράσουν το «ευχαριστώ» τους.

Του είπαν….

« Ευχαριστούμε, Παναγιώτη που μας έκανες να ξεχάσουμε τον φόβο μας!»

« Οι ιστορίες σου είναι πολύ αστείες!»

«Μας έκανες και γελάσαμε»

«Θέλω κι εγώ να μάθω να λέω ιστορίες αστείες»

……..

Και θέλησαν να πειραματιστούν κι αυτά, και να δουν τα γράμματα του ονόματός τους με τον τρόπο του Παναγιώτη αλλά και να γράψουν τις δικές τους ιστορίες, εμπνευσμένες από τον καινούριο τρόπο που έγραψαν τα ονόματά τους.

Και ό, τι έγραψαν το έγραψαν μέσα από την καρδιά τους (όπως μας συμβούλευσε και η ηρωίδα της Σάντρας Ελευθερίου.)

Και όχι μόνο ακολούθησαν οδηγίες, αλλά τις ξεπέρασαν κιόλας και έβαλαν και την υπογραφή τους (Τελεία, Going places Peter Reynolds)

Για να πάρουμε ιδέες, αξιοποιήσαμε και το «Κάθε Γράμμα Μια Ιστορία» της υπέροχης Σοφίας Μαντούβαλου που για κάθε γράμμα δημιουργεί μια ολόκληρη ιστορία, όπως τον Παναγιώτη και μετά μοιραστήκαμε τις ιστορίες μας!

https://edutv.minedu.gov.gr/index.php/glossa-logot

https://sophiamadouvalou.gr/sites/default/files/enagrammamiaistoria_ebook_new.pdf

 

Αυτό είναι που θα τους δώσει το «αστεράκι» και το « ΜΠΡΑΒΟ» και όχι η δασκάλα ή κάποιος άλλος. Ο ίδιος τους ο εαυτός. Το εσωτερικό κίνητρο, να γουστάρουν να είναι αυτοί που είναι και να το εκφράζουν μέσα από την καρδιά τους! ("Η δασκάλα με μισεί" Σάντρα Ελευθερίου)

Έτσι, στο πολύ ωραίο θέμα έκθεσης που έδωσε η δασκάλα της Σάντρας Ελευθερίου στα παιδιά να γράψουν " Γράφουμε κάθε μέρα λίγα λόγια για μια αλλαγή που προσέξαμε και τι φανταζόμαστε πως την προκάλεσε" (Τέλειο θέμα έκθεσης, μου άρεσε πολύ)

Τα παιδιά της δικής μου τάξης έγραψαν για....την αλλαγή στον τρόπο σκέψης της ηρωίδας της Σάντρα Ελευθερίου . Γράφοντας σε πρώτο πρόσωπο , μπήκαν στη θέση του κοριτσιού και έγραψαν τις συμβουλές της, μέσα από τη δική της ιστορία.

Επίσης, έγραψαν για την αλλαγή που έφεραν ο Ραφαέλ και η Μάγια ( Going places) με την ευφάνταστη , ευρηματική ιδέα που είχαν να ξεφύγουν λίγο από τις οδηγίες και να δημιουργήσουν κάτι εντελώς δικό τους, που τους εξέφραζε πλήρως. Κι η αιτία αυτής της αλλαγής, ήταν η σκέψη έξω από το κουτί, η φαντασία και η συνεργασία μεταξύ τους. ( Γουάου, τι αλλαγή! Και πόσο όμορφα, όλα αυτά που την προκάλεσαν!)

Και ό, τι έγραψαν το έγραψαν μέσα από την καρδιά τους γι' αυτό και πήραν έναν "Ευγέτσαρο" από τη δική μου καρδιά! 

Ναι, κι αυτά τα βιβλία "μιλάνε" στους εκπαιδευτικούς. Να ζητάμε από τα παιδιά να είναι ο εαυτός τους, να εκφράζονται ελεύθερα και να μοιράζονται το "μέσα" τους μαζί μας και με τους γύρω τους. Σε αυτό, προσωπικά, δίνω κι εγώ το πιο Μεγάλο Μπράβο του κόσμου.

 

 

Υ.Γ. 1 Λαμπρό παράδειγμα  (πολύ μικρό αλλά χαρακτηριστικό) της εξέλιξης μιας ιδέας που δίνεται στην τάξη, συνοψίζεται στο πιο κάτω…

-Μέσα στο συννεφάκι μας θα γράψουμε τι μπορεί να είπαν τα άλλα παιδιά, συμμαθητές στον Παναγιώτη όταν τους είπε τις ιστορίες του.

 Κι ενώ γράφουν τα παιδιά, ακούγεται μια φωνή:

«Κυρία, γίνεται να κάνω το συννεφάκι όπως θέλω εγώ, όχι σε σχήμα που έδειξες εσύ;»

«Ναι, βέβαια», απαντώ.

 Μετά από λίγο ένα χέρι τινάζεται  προς τα πάνω δείχνοντας ένα  σύννεφο σε σχήμα καρδιάς.. ένα σχήμα που δεν σκέφτηκα  να μοιράσω εγώ ως ιδέα στην τάξη και το οποίο έδειξε με πολυτροπικό και ευστοχότατο τρόπο τι ήθελε αυτό το παιδί να πει στον Παναγιώτη!

Τότε, άλλες όμορφες, διαφορετικές, πηγαίες ιδέες πλημμύρισαν την τάξη μας!Γιατί το ένα φέρνει το άλλο...

Υ.Γ. 2 Ο ιδανικός δάσκαλος μέσα από τα μάτια ενός μαθητή της αγαπημένης και εξαίρετης συναδέλφου Κατερίνας Μιχαηλίδου Οικονόμου❤️

" Αν γίνω ποτέ δάσκαλος θα ήθελα κι εγώ να είχα αυτή την έμπνευση να δείξω στο κάθε παιδί τον τέλειο τρόπο να δώσει αυτό που έχει μέσα του...για να βρει τον εαυτό του...(και) το αστέρι του."

🌟✍️❤️🙏

Η φωτογραφία πάρθηκε από τον πιο κάτω σύνδεσμο. Ανήκει στη συνάδελφο Κατερίνα Μιχαηλίδου Οικονόμου ❤️🙏

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=663312914861800&id=100035492927504

Τα είπε όλα! Ευχαριστούμε, Κατερίνα μου για το μοίρασμα αυτό που...ταρακουνάει και μας θυμίζει τον σκοπό του λειτουργήματος που έχουμε την ευλογία, να επιτελούμε! 

Υ. Γ. 3 Κάπου εδώ, γράφοντας αυτά,  συνειρμικά και πάλι, μου έρχεται στο μυαλό το νηπιαγωγείο 🍯 Μέλι Κουκουμέλι στη Λευκωσία, το νηπιαγωγείο που είχα την ευλογία, την τύχη να φοιτήσει το παιδί μου για τέσσερα χρόνια και να αποκτήσει πολύτιμα εφόδια για τη ζωή του. Εφόδια ζωής, δεξιότητες κομβικές. Καλλιέργεια δημιουργικότητας, κριτικής σκέψης, σκέψης έξω από το κουτί με πολλά πάρα πολλά βιβλία και αληθινή αγάπη!  Πάντα στην καρδιά μας! Ρίξετε μια ματιά στη σελίδα του και θα καταλάβετε, τι εννοώ. 

https://www.melikoukoumeli.com/

https://www.facebook.com/melikoukoumeli/

https://www.facebook.com/756573804411596/posts/4389718381097102/

https://www.facebook.com/756573804411596/posts/3601359843266297/

Από Κουκουμέλι

Μέλι Κουκουμέλι 

Όλες οι πιο πάνω φωτογραφίες από το Μέλι 🍯 Κουκουμέλι , έργα ( τα περισσότερα)  εμπνευσμένα από βιβλία, καλλιεργώντας δημιουργικότητα, κριτική σκέψη, ενσυναίσθηση, συνεργασία προσφέροντας χαρά, αυτοπεποίθηση, γνωριμία με τον κόσμο των γραμμάτων. Και καταλήγουν να γνωρίζουν τα γράμματα απ' έξω και ανακατωτά , χωρίς να γίνεται αυτοσκοπός... Ο σκοπός είναι η αγάπη για όλα αυτά! Ευχαριστώ Μέλι Κουκουμέλι και από εδώ! Ξανά και ξανά! Σας Αγαπάμε σας θαυμάζουμε και τώρα, ολόκληρο ώντας το δημοτικό κοιτάμε πίσω και ξέρουμε...ξέρουμε πως είχαμε κάνει την καλύτερη 

"επένδυση". ❤️🙏🌟